Políticos, obispos, policías, banqueiros, militares, monxas, maderos, conselleiros,
Curas, xuices, deputadas, senadores, príncipes, ministras, arzobispos, monseñores,
Raiñas, sindicatos, conselleiras, presidentes, reis, senadoras, princesas, tenientes,
Diplomáticos, alcaldesas, xuizas, almirantes, ministros, sarxentos, alcaldes, comandantes
Estades despedidos, con carácter inmediato
recollede as vosas cousas, e liscade de contado
non vou dar explicacións, sonche tempos complicados
pero deixade o contacto, que se tal xa vos chamamos
Non me chore presidente, non me chore conselleiro
é que non nos dan os cartos, e vostedes son superfluos
non é nada persoal, é cuestion de prioridades
aprendimos a lección, agora toca austeridade
Agora hai que buscarse a vida, e empezar a ser rentables
acabouse o que se daba: a poñer copas nos bares!!!
Acabáronse os chanchullos, acabou o mamoneo
Se quitamos ó mamón, acabou a corrupción
Cada un polo que vale, non hai prevaricación,
xa non queda nepotismo, non me chore senador
Estades despedidos, con caracter inmediato
recollede as vosas cousas, e liscade de contado
Políticos, obispos, policías, banqueiros, militares, monxas, maderos, conselleiros,
Curas, xuices, deputadas, senadores, príncipes, ministras, arzobispos, monseñores,
Raiñas, sindicatos, conselleiras, presidentes, reis, senadoras, princesas, tenientes,
Diplomáticos, alcaldesas, xuizas, almirantes, ministros, sarxentos, alcaldes, comandantes
Estades despedidos, con caracter inmediato
recollede as vosas cousas, e liscade de contado
Estades despedidos, con caracter inmediato
pero deixade o contacto, que se tal xa vos chamamos
Demasiada xente demasiada xente
Somos demasiados, isto pinta mal
Demasiada xente demasiada xente
máis cedo que tarde, imos reventar
Demasiados ollos, demasiadas caras
demasiados corpos, demasiadas mans
Todos opinamos, todos respiramos
somos demasiados, e cheiramos mal
Demasiada xente demasiada xente
Somos demasiados, isto pinta mal
Demasiada xente demasiada xente
máis cedo que tarde, imos reventar
Demasiadas mans, e todas baleiras
hai moito bandullo, e todo por encher
Demasiada fauna, e moi pouca flora
os que sobren dentro, que saian pa fora
Demasiada xente demasiada xente
Somos demasiados, isto pinta mal
Demasiada xente demasiada xente
máis cedo que tarde, imos reventar
ai xornalista, non sexas lacayo
encara ó teu xefe, e mándao po carallo
Cal é a noticia, cal o titular?
que sae na portada, ou no editorial?
quen o pensa, quen o escribe?
quen ordena, quen decide?
Quen é o amo da redacción?
e o responsable da difamación?
quen censura, quen informa?
quen corrixe, quen controla?
Quen vixía o que redactas
quen vixía con quen falas
quen decide que obedezas
quen decide se traballas
Quen mastica a realidade
e vomita manipulación
quen agocha a verdade
quen esconde a información
ai xornalista, non sexas lacayo
encara ó teu xefe, e mándao po carallo
En maiúsculas a mentira
en minúsculas a verdade
quen o pensa, quen o escribe?
quen ordena, quen decide?
Na portada a trapallada
a realidade distorsionada
quen censura, quen informa?
quen corrixe, quen controla?
Todo deporte, todo sociedade
e como non publicidade
e a información onde quedou
ó xornalista quen o matou
Ai xornalista espabila
e xa non nos han foder
dalle a volta á tortilla
e cuestiona o poder
ai xornalista, non sexas lacayo
encara ó teu xefe, e mándao po carallo
Tanto esforzo en despistar
en distraer, en camuflar
quen o pensa, quen o escribe?
quen ordena, quen decide?
A palabra ten poder
A verdade ten poder
quen censura, quen informa?
quen corrixe, quen controla?
Temos dereito a saber
temos dereito a aprender
temos dereito a coñecer
temos dereito a comprender
Temos dereito a informar
temos dereito a contrastar
temos dereito a cuestionar
temos dereito a falar
ai xornalista, non sexas lacayo
encara ó teu xefe, e mándao po carallo